Room 2 –  Analytical Paintings

Boy & Erik Stappaerts (BES) makes Conflict, Polarization Paintings and Noise Paintings without the classic act of painting. Why can’t a painter be someone who wants to become aware of the maximum potential of colors that can best “paint” themselves? The painter then plays the role of “color developer”, who helps color – whether it is a digital creation on the computer or a material mixture of dyes – to best approach its optimum “fullness”. The supernatural color saturation that characterizes the Paintings corresponds to the digital and industrial components of BES ‘precision work: computer prints based on digitally fine-tuned colors and all-covering body paint. The color print has the dual function of autonomous work of art and preliminary study of the pre-milled aluminum plate support that craftsmen patinate with high-tech sprayers to varnished lacquer painting, hard and glass like a mirror, purely without reading direction, relief or touch.

The composed rhythms of dissonant optical color effects are a reflection of the artist’s emotional “climate”. They form a (color image) language of affect that drags the viewer into a personal experience theater in which each color group acts as an “ethnic and ideological” entity with a range of “personalities” and “characters.” After all, within a color group there is a power structure between militant leaders and followers that is determined by variegated gradations within a color group. The turning points at which one color group touches another are the referees in the process of integration and conflict. In that sense, Conflict Paintings also depict social models that significantly deepen the meaning of the essentially abstract color studies.

If Conflict Paintings generate a sharp effect of tragic drama, the catharsis, then Polarization Paintings, BES’s second group of varnished lacquer paintings, appear to be a much more sensitive exercise of thinking and balancing. The gradually expanding horizontality exudes coordination and balance. The screaming conflict gives way to visual color fields that ebb in waves and thus represent polarization, whereby the gap between classes gradually increases, until the midfield fades completely and becomes a zero point. Polarization Paintings cause a more perceptually subtle awareness of tensions, but look for new order just like Conflict paintings.

Frontal confrontations with Paintings are more radical than the emotional surprise caused by the purest color fields of the historic Colorfield Painters. The boundaries between color zones in the Paintings are in any case even harder than the sharpest transitions between Hard Edge color fields and the isolated color areas are more in your face than the clearest computer-controlled color configurations of the Dutch artist Peter Struycken. Although there are points of contact somewhere in the systematic color studies of both artists. Within the virtual computer world they play homemade “color keyboard” in various virtuoso ways.

Digitally archived in the Pentagronium (or Collections and Databases), the Paintings as well as BES “millitimized structure drawings – which are built up in layers of lime paper suggesting monuments or city-bound” crop circles “- can be physically reproduced in a certain external form. For example, they can also become a sculpture in space. In this 3D phase the typical colorite and thinking about communities can take the form of a “boundary post that muses about its status” or a “battery”. Can one idea or one political ideology live under one family roof?

The art of BES is able to thoroughly accentuate and recalibrate an environment and an individual’s life. The constructivists mentioned bringing art into life, not as an empty slogan, but with the mission to achieve a revolutionary society. The avant-garde is timeless and BES ’Painting refers to the avant-garde painting by forming the avant-garde of contemporary painting.

Boy & Erik Stappaerts (BES) maakt Conflict, Polarization Paintings en Noise Paintings zonder de klassieke handeling van het schilderen. Waarom kan een schilder niet iemand zijn die zich bewust wil worden van het maximale potentieel van kleuren die toch het beste zichzelf kunnen ‘schilderen’? De schilder vertolkt dan de rol van ‘kleurontwikkelaar’, diegene die kleur – of het nu een digitale creatie op de computer betreft of toch nog een materieel mengsel van kleurstoffen – helpt om haar optimale ‘volheid’ het best te benaderen. De bovennatuurlijke kleursaturatie die de Paintings kenmerkt komt overeen met de digitale en industriële bestanddelen van BES’ precisiewerk: computerprints op basis van digitaal fijngestelde kleuren en allesdekkende carrosserielak. De kleurenprint heeft de dubbele functie van autonoom kunstwerk én voorstudie van de voorgefreesde aluminiumplaten-drager die ambachtsmannen met high-tech spuitmachines patineren tot verniste laqué-painting, hard en glas als een spiegel, zuiver zonder leesrichting, reliëf noch toets.

De gecomponeerde ritmes van dissonante optische kleureffecten zijn een neerslag van het emotionele ‘klimaat’ van de kunstenaar. Zij vormen een (kleurenbeeld)taal van affect die de kijker meesleept in een persoonlijk belevingstheater waarbij elke kleurgroep acteert als ‘ethnische en ideologische’ entiteit met een scala aan ‘persoonlijkheden’ en ‘karakters’. Binnen een kleurgroep heerst er immers een machtsstructuur tussen militante leiders en volgelingen die wordt bepaald door geschakeerde gradaties binnen een kleurgroep. De omslagpunten waarop een kleurgroep een andere raakt zijn de scherprechters in het proces van integreren en conflicteren. In die zin verbeelden Conflict Paintings ook sociaal-maatschappelijke modellen die de betekenis van de in wezen abstracte kleurenstudies in belangrijke mate uitdiepen.

Als Conflict Paintings een scherp effect van tragische dramatiek genereren, de catharsis, dan lijken Polarisation Paintings, BES’ tweede groep verniste laqué-paintings, een veel gevoeligere denk- en evenwichtsoefening. De gradueel uitdeinende horizontaliteit ademt coördinatie en balans uit. Het schreeuwerige conflict maakt plaats voor visuele kleurvelden die in golven naar buiten wegebben en op die manier polarisatie verbeelden, waarbij de kloof tussen klassen geleidelijk aan groter wordt, totdat het middenveld helemaal vervaagt en een nulpunt wordt. Polarisation Paintings veroorzaken een perceptueel subtielere bewustwording van spanningsvelden, maar zoeken net als Conflict Paintings naar nieuwe orde.

Frontale confrontaties met Paintings zijn radicaler dan de emotionele overrompeling teweeggebracht door de meest uitgepuurde kleurvelden van de historische Colorfield Painters. De grenzen tussen kleurzones in de Paintings zijn in ieder geval nog harder dan de meest scherpe transities tussen Hard Edge-kleurvelden en de geïsoleerde kleurvlakken zijn meer in your face dan de meest heldere computergestuurde kleurenconfiguraties van de Nederlandse kunstenaar Peter Struycken. Al zijn er ergens wel raakpunten te vinden in de systematische kleurstudies van beide kunstenaars. Ze bespelen binnen de virtuele computerwereld eigengemaakte ‘kleurenklavieren’ op verschillende virtuoze manieren.
Digitaal gearchiveerd in het Pentagronium (of Collections and Databases) kunnen de Paintings maar ook BES’ gemillimitreerde structuurtekeningen – die opgebouwd in laagjes kalkpapier bouwplannen voor monumenten of stadsgebonden ‘graancirkels’ doen vermoeden – in een bepaalde uiterlijke vorm fysiek gereproduceerd worden. Zij kunnen bijvoorbeeld ook een sculptuur in de ruimte worden. Het typische coloriet en denken over gemeenschappen kan in deze 3D fase de vorm aannemen van een ‘grenspaal die mijmert over zijn statuut’ of een ‘batterij’. Kan één idee of één politieke ideologie onder één familiaal dak leven?
De kunst van BES is in staat om een omgeving en een individueel leven grondig te accentueren en te herijken. De constructivisten noemden dit kunst binnenbrengen in het leven, niet als een loze slogan, maar met de missie om een revolutionaire samenleving te bereiken. De avant-garde is tijdloos en BES’ Painting refereert aan de schilderkunst van de avant-garde door de avant-garde van de hedendaagse schilderkunst te vormen.