Room 1 –  Interactive Drawings

The activist climate of the avant-garde lives in the BES Institute. In the ideal world, the institute is a glass leisure and lifestyle center, built on the edge of an abyss in a pristine region. The Mother Machine, ideally a self-sustaining network of rotating rotors, provides the necessary energy autonomously. Visitors here escape the outside world and end up in a new inner world. He / she / x is invited to participate in a personal and collective enrichment project. The activation of persons takes place via one of the basic structures of the BES Institute, in particular the conceptual drawing program Objects and Backgrounds that is housed in a green, pentagonal grass bunker named Pentagronium.

Objects and Backgrounds. The disconnection of the “object” and its “background” or “context” consists of two key aspects. On the one hand it is artistic in nature. The impact of BES on aesthetic or identical experience must become irrelevant. BES ’artistic output: boundary posts, batteries, Conflict, Polarization, Noise Paintings and other sculptures and urban monuments, are vectorally converted in the digital drawing program and made ‘ready for use’ for the visitor or web surfer. Art undergoes a process of democratization by acting as a virtual background. BES ’art provides basic structures, call it separate parts that become‘ commodities ’. From that moment there is no more artistic control, only social interaction.

The visitor chooses one or more backgrounds or “contexts” that he / she / x can adjust in color and transparency. This switch from visitor to participant is the second, “sociological” disconnection of object and context. The object undergoes an important subjectification and becomes de facto a method for conducting self-research and development. The chosen background becomes the basis of a “worksheet” on a computer. This sheet is linked to a user interface of the drawing program, consisting of interactive checklist templates.

The participant thereby labels himself – pick and choose – and clicks according to his state of mind or emotional household of the moment for example on basic categories such as ‘Dramatic’, ‘Romantic’ or ‘Relative’ and within the group ‘conceptual spaces’ for example clicks on subcategories such as ‘Space of breath for lovers’,’ The puker ‘,’ The Panic Zone ‘,’ Embracement ‘,’ Hip-hop dancefloor ‘and build on this on the basis of offered lemmata such as’ labyrinths’,’ machines’, ‘buildings ‘,’ vaginas-dicks’, ‘circles’ or’ ovals’ etc.

The user creates his own psychological profile using visual graphics, via word and image. Via a mail program he / she / x can transmit the always temporary results – after all, the creation of “self-images” and function as a diary – to themselves and / or the “Pentagronium community”, the diversified community of visual user profiles. In that sense, the community is a social medium with an inherent socio-critical message. After all, the value of the collective lies in the furry nature of the company.

The drawing program is intended as an “open platform”, an interactive database to which everyone can add elements. The database itself thus becomes an artistic, multi-identical and common medium that connects people. Personal expression is not spoken, but seen.

The art of BES is able to thoroughly accentuate and recalibrate an environment and an individual’s life. The constructivists mentioned bringing art into life, not as an empty slogan, but with the mission to achieve a revolutionary society. The avant-garde is timeless and BES ’Painting refers to the avant-garde painting by forming the avant-garde of contemporary painting.

Het activistische klimaat van de avant-garde leeft in het BES Institute. In de ideale wereld is het instituut een ‘leisure and lifestyle’-centrum in glas, gebouwd op de rand van een afgrond in een ongerepte streek. The Mother Machine, idealiter een zichzelf in stand houdend netwerk van draaiende rotoren levert autonoom de nodige energie. Bezoekers ontsnappen hier aan de buitenwereld en komen terecht in een nieuwe binnenwereld. Hij/zij/x wordt uitgenodigd tot participatie in een persoonlijk én collectief verrijkingsproject. De activering van personen gebeurt via een van de basisstructuren van het BES Institute, met name het conceptuele tekenprogramma Objects and Backgrounds dat huist in een groene, vijfhoekige grasbunker die de naam Pentagronium draagt.

Objects and Backgrounds. De loskoppeling van het ‘object’ en haar ‘achtergrond’ of ‘context’ bestaat uit twee sleutelaspecten. Enerzijds is ze artistiek van aard. De impact van BES op esthetische of identitaire beleving moet irrelevant worden. BES’ artistieke output: grenspalen, batterijen, Conflict, Polarization, Noise Paintings en andere sculpturen en stedelijke monumenten, worden in het digitale tekenprogramma vectorieel omgezet en ‘gebruiksklaar’ gemaakt voor de bezoeker of websurfer. Kunst ondergaat een democratiseringsproces door als virtuele background dienst te doen. BES’ kunst levert basisstructuren, noem het losse onderdelen die ‘commodities’ worden. Vanaf dat moment is er geen artistieke controle meer, enkel nog sociale interactie.

De bezoeker kiest een of meerdere backgrounds of ‘contexten’ die hij/zij/x kan aanpassen in kleur en transparantie. Deze omschakeling van bezoeker naar participant is de tweede, ‘sociologische’ loskoppeling van object en context. Het object ondergaat een belangrijke subjectivering en wordt de facto een methode om aan zelfonderzoek en -ontplooiing te doen. De gekozen background wordt de basis van een ‘werkblad’ op een computer.

Dit blad is gekoppeld aan een user interface van het tekenprogramma, bestaande uit interactieve checklist templates. De participant labelt daarmee zichzelf – pick and choose – en klikt naargelang zijn geestesgesteldheid of emotioneel huishouden van het moment bijvoorbeeld op basiscategorieën als ‘Dramatic’, ‘Romantic’ of ‘Relative’ en klikt binnen de groep ‘conceptual spaces’ bijvoorbeeld op subcategorieën als o.m. ‘Space of breath for lovers’, ‘The puker’, ‘the Panic Zone’, ‘Embracement’, ‘Hip-hop dancefloor’ en bouwt daarop verder aan de hand van aangeboden lemmata als ‘labyrinths’, ‘machines’, ‘buildings’, ‘vaginas-dicks’, ‘circles’ of ‘ovals’ enz.

De gebruiker creëert met behulp van visuele grafiek, via woord en beeld, een eigen psychologisch profiel. Via een mailprogramma kan hij/zij/x de altijd tijdelijke resultaten – het scheppen van ‘zelfbeelden’ kan immers oneindig zijn en als dagboek functioneren – doorsturen naar zichzelf en/of de ‘Pentagronium-community’, de gediversifieerde gemeenschap van beeldende gebruikersprofielen. In die zin is de community een sociaal medium met een inherente sociokritische boodschap. De waarde van het collectief schuilt immers in de bontheid van het gezelschap.

Het tekenprogramma is bedoelt als ‘open platform’, een interactieve databank waar iedereen elementen aan kan toevoegen. De databank wordt zo zelf een artistiek, multi-identitair en gemeenschappelijk medium dat mensen met elkaar kan verbinden. Persoonlijke expressie wordt niet gesproken, maar gezien.